Per 4 januari 2016 verhuizen we het kantoor en de werkplaats van Walnut Studiolo (en ons huis!) naar een nieuwe, grotere locatie in het landelijke Tillamook County, net buiten Nehalem aan de noordkust van Oregon.
Er zijn drie redenen waarom we naar de kust van Oregon verhuizen, en drie redenen waarom we Portland verlaten. In dit bericht vertellen we je het hele verhaal!
Ga naar sectie
Waarom verhuizen we naar de kust?
We wisten dat we Portland moesten verlaten (daarover later meer), en we waren dan ook ontzettend blij dat we onze droom konden verwezenlijken: verhuizen naar een van onze favoriete plekken op aarde.
Er zijn drie redenen waarom we naar de kust van Oregon verhuizen:
1) We houden van de kust van Oregon
Wij hebben ons altijd al aangetrokken gevoeld tot de schoonheid van de kust van Oregon, met zijn mogelijkheden voor rust en de prachtige Stille Oceaan.
Geoff bracht zijn zomers door in de buurt van Manzanita toen hij opgroeide. We zijn getrouwd aan de kust van Oregon en komen sindsdien jaarlijks naar de kust.
De kust van Oregon is ruig en adembenemend. Vlakbij botsen bergen met grillige rotsen en steile kliffen tegen beukende golven onder een nevelige, grijze lucht die door een harde wind wordt opgetild.
Dit is niet de plek waar je heen gaat voor een bikinivakantie: de oceaan is ijskoud, het waait er vaak en de lucht is grillig. De kust van Oregon is voor avontuur. Pas als je helemaal tot rust komt en wegzakt, ontdek je kleine getijdenpoelen vol kleurrijke zeedieren en kruipers tussen de rotsen.
Hier kunt u de beboste heuvels beklimmen, langs dichtbegroeide Douglassparren, Sitkasparren en westelijke hemlocksparren, langs met varens omzoomde paden, om spannende, smalle kliffen te ontdekken met weidse uitzichten over de kust. De dikke waas van de regenachtige lucht hult het landschap in gedempte tinten. We voelen ons onverklaarbaar aangetrokken tot deze rustieke intensiteit en indrukwekkende omgeving - een eindeloze bron van inspiratie.
2) Betaalbare werkplaatsruimte en vriendelijk voor kleine bedrijven
Dit landelijke gebied beschikt over betaalbare, grote gebouwen om onze groeiende ambachtelijke onderneming te ondersteunen. Onze unieke producten en ambachtelijke kwaliteit zijn steeds gewilder geworden, zowel lokaal als internationaal, en de werkplaats in Portland, gevestigd in onze garage, begon uit zijn voegen te barsten.
Met onze verhuizing naar de Nehalemvallei sluiten we ons aan bij een andere, levendige makersgemeenschap. De ondernemersgeest en creativiteit van de noordkust floreren.
Bedrijven zoals Nehalem River Ranch , de eerste ranch in Oregon die is goedgekeurd door Animal Welfare en gecertificeerd is voor grasgevoerd vee , zetten zich net als wij in voor duurzaamheid, humanitaire praktijken en innovatie.
3) Thuiswerken levensstijl
Onze werkplaats ligt nu verscholen aan de rand van het bos. De brede deuren van de werkplaats gaan wijd open en de omgeving om ons heen sijpelt naar binnen: elk vogelgezang of geritsel van de torenhoge sparren- en hemlocktakken die boven ons hoofd hangen, geeft ons werk nieuwe energie.
En als een lange werkdag erop zit, kunnen we de deuren sluiten en naar huis lopen.
Het allermooiste is dat ons nieuwe onderkomen in een gebied ligt waar je prima kunt fietsen. We zijn makkelijk te bereiken vanaf Highway 101, de thuisbasis van de Oregon Coast Bike Route en de Pacific Coast Route van de Adventure Cycling Association, en je kunt er met fatbikes over het strand fietsen.
En binnenkort komt er een nieuw project: de Salmonberry Rail to Trail. Dit is een veiliger fietspad buiten de verharde wegen vanaf de buitenwijken van Portland tot vlakbij onze voordeur.
Waarom verhuizen we uit Portland?
Verhuizen van de stad naar het platteland is een grote beslissing, en we hebben die niet lichtvaardig genomen. Er zijn drie redenen waarom we Portland verlaten:
1) Ons huis ontgroeien
We begonnen en bouwden Walnut Studiolo vanuit ons huis in Zuidoost-Portland. We hadden één grote werkbank in een garage voor twee auto's, en Geoff besteedde te veel tijd aan het ombouwen en opruimen ervan tot een multifunctionele werkplek. Snijden, verven, monteren, alles vereiste verschillend gereedschap dat op de tafel moest worden gezet en weer teruggelegd.
We hadden ons terrein zo goed mogelijk verspreid. We verhuisden de inventaris, de transportmiddelen en het kantoor naar het huis, dat de eetkamer, woonkamer en logeerkamers in beslag nam. Uiteindelijk bouwden we zelfs een yurt in de achtertuin als extra werkruimte. Maar we hadden nog steeds meer ruimte nodig!
2) Betaalbaarheid en beschikbaarheid van werkplaatsruimtes
Er waren geen betaalbare commerciële gebouwen beschikbaar om te huren of te kopen (dat zou onze levensstijl niet hebben verstoord).
Onze opties waren:
A) Huur een kunstenaarsatelier in een commercieel gebouw. Helaas maakte Portland in die tijd een explosieve groei door en vastgoedontwikkelaars sloegen daarop in. Betrouwbare, goedkope opslagruimtes en kunstenaarsateliers werden omgebouwd tot goedbetaalde appartementen. We wisten van verschillende kunstenaars die uit hun panden waren gezet en toen een enorme en geliefde ruimte in het centrum plotseling 50 kunstenaarsbedrijven deed vluchten (lees: Exodus bij Towne Storage: Kunstenaars verspreiden zich op zoek naar betaalbare ruimte ).
Er was te veel vraag naar kunstenaarsruimtes en te weinig aanbod, en onze timing was slecht. Zelfs als we er een hadden gevonden, was er een reëel risico dat ze er elk moment een appartementencomplex van zouden maken.
We wisten ook, dankzij Geoffs ervaring in de architectuur, dat bedrijven die hun eigen gebouwen bezitten, veerkrachtiger zijn in moeilijke tijden. We wilden dat dit bedrijf een leven lang mee zou gaan.
B) Zelf een klein bedrijfspand kopen. We hebben een adviestraject gevolgd bij het Small Business Development Center, onze financiën op orde gebracht en bij banken een aanvraag ingediend voor een bedrijfspand. Ons kleine bedrijf kreeg vooraf goedkeuring om een gebouw te kopen voor een miljoen dollar!
Dus we gingen op zoek... en er was niet veel beschikbaar. Portland heeft volgens de bouwvoorschriften helemaal geen commerciële gebouwen. Er waren slechts een handvol kleine commerciële gebouwen binnen ons budget binnen fietsafstand van ons huis, en geen enkele was te koop. We probeerden er een paar te kopen via een commerciële makelaar, maar dat lukte niet. Het hielp ook niet dat dit precies gebeurde toen Oregon cannabis had gelegaliseerd. Oregon was de eerste staat die investeerders van buiten de staat toeliet, dus de markt werd overspoeld met speculatief geld dat precies het soort commerciële gebouwen opkocht waar we naar op zoek waren tijdens de cannabisgoudkoorts.
Opnieuw was onze timing slecht en konden we gewoon niet concurreren. Maar soms is het juist goed om niet te krijgen wat je wilt!
Achteraf gezien lijkt het een lening die groot genoeg is om ons in de problemen te brengen. We denken dat zelfs als het ons was gelukt, de hypotheek op dat gebouw ons waarschijnlijk de das om had gedaan. We zouden dan ofwel geen lifestylebedrijf meer zijn, ofwel failliet zijn gegaan.
3) Een duwtje en een wending van het lot: nieuwe buren, stadscode en een boekendeal
We waren ontmoedigd door de zoektocht naar een nieuw pand en voelden ons "vastgelopen". Precies op dat moment kwam DK Publishing langs en vroeg ons om De Idiot's Guide to Leather Crafts te schrijven... in slechts drie maanden! Dit was een geweldige kans en betekende dat we het te druk hadden om de zoektocht naar een nieuw pand voort te zetten. Dus namen we een pauze.
Tijdens die vakantie maakten we een fietstocht over Highway 101 met wat vrienden. Op weg naar huis zagen we een interessant commercieel pand te koop staan buiten Nehalem, en we besloten een bezichtiging te doen. Het pand leek wel een "geldput" - er stonden kachels in elke kamer aan en uit een eerder inspectierapport bleek dat er al meer dan een jaar lekkages waren. Absoluut geen project waar we aan wilden beginnen.
Terwijl we op weg naar huis waren van de show, stopten we langs de kant van de weg om te praten, toevallig vlak voor een grote rode schuur. Geoff wees naar de schuur en zei: "Waarom kunnen we nou niet zoiets vinden?" We zuchtten en begonnen aan de terugreis naar Portland.
Toen we de bocht omgingen, voorbij de schuur, zagen we een bordje TE KOOP! Het rode schuurpand stond te koop! Het was een kippenvelmoment, het voelde als een teken van het lot.
We gingen naar huis, bespraken het en begonnen online naar de woning te kijken. Het was een landelijk gelegen woning met een huis, 2 hectare grond en een schuur, dus we konden het kopen via een vertrouwd proces met een makelaar. En ongelooflijk, we konden het ons veroorloven! Het zou een 'woon-werk'-woning worden, net als ons huis in Portland, maar dan met een aparte werkplaats. De timing voelde perfect.
Het duurde even voordat we gewend raakten aan het idee dat we nu, in deze fase van ons leven, naar de kust konden verhuizen. Zouden we het bedrijf in een landelijke omgeving kunnen runnen? Verhuizen naar de kust was altijd al onze droom, al sinds we op het strand trouwden. Het is een bijzondere plek voor ons en we droomden er altijd van om het te realiseren, maar we hadden geen idee hoe.
Terwijl we net worstelden met de vraag: kunnen we nu echt naar de kust verhuizen? Het lot sloeg opnieuw toe. We kregen nieuwe buren in onze rustige doodlopende straat in Portland, en hun eerste actie was een klacht indienen bij de gemeente over bijna elke woning in de buurt! Eén buurman omdat hij zijn honden los liet lopen, één omdat hij de duiven voerde, en twee van ons omdat we een bedrijf runden.
De gemeente kwam ons allemaal inspecteren en we ontdekten dat we de code kraakten door twee parttimemedewerkers in dienst te hebben en klanten hun bestellingen ter plaatse te laten ophalen. Het maakte niet uit dat zowel onze medewerkers als onze klanten naar ons huis fietsten (als fietsbedrijf) en er was geen parkeerprobleem, en twee parttimemedewerkers stonden niet gelijk aan één fulltimemedewerker, ook al werkten ze volgens verschillende schema's.
De gemeente zei dat we ofwel moesten stoppen met het afhalen van bestellingen door klanten, ofwel iemand moesten ontslaan, ofwel de zaak moesten verplaatsen, ofwel sluiten. Dit was een duidelijk teken om te verhuizen!
We hebben tijdelijk de lokale afhaalbestellingen stopgezet terwijl we de afronding van de verkoop van het landgoed afrondden. Alles verliep zo soepel met de verkoop, het voelde alsof het zo moest zijn.
Laatste woorden
Het is de rustieke, ruige schoonheid die ons hart heeft veroverd . Dus vanaf nu proeft u elke keer dat u een van onze handgemaakte leren producten van Walnut Studiolo koopt, de zilte zeelucht en de mistige luchten die alles wat we doen inspireren. We weten dat onze nieuwe werkplaats en ons nieuwe huis enorm veel potentie hebben en we kunnen niet wachten om te zien wat er nog komen gaat.
Fotogalerij
Onze marketingmanager, Ayleen Crotty, heeft Nehalem met ons bezocht toen we er introkken en heeft prachtige foto's van de omgeving gemaakt.
Misschien bent u ook geïnteresseerd in...
Hoe wij zorgvuldig gebruikmaken van gerecyclede verpakkingen
Een woord over de tarieven, handelsoorlog en boycots
15 redenen waarom we er trots op zijn een klein bedrijf te zijn
Hoe u daadwerkelijk in de VS gemaakte producten kunt vinden
Een woord over de EU GPSR-regelgeving
Een opmerking over omzetbelasting
Walnut biedt verwijzingskortingen en affiliate commissies
Laat een reactie achter (alle velden zijn verplicht)