Hoe je dobbelstenen kunt gebruiken om beslissingsmoeheid te verminderen

BIJGEWERKT 16 JUNI 2025.

Dobbelstenen zijn meer dan een spel; ze zijn een nuttig hulpmiddel bij het willekeurig kiezen. Volgens psychologen kunnen ze ons helpen goede beslissingen te nemen. In dit bericht delen we wanneer en hoe je dobbelstenen kunt gebruiken bij het nemen van beslissingen.

We nemen misschien wel 35.000 beslissingen per dag, en soms voelt dat gewoon te veel. Wat er dan gebeurt, is goed onderzocht: we nemen slechte beslissingen en worden snel boos. We verliezen de wilskracht, het uithoudingsvermogen of zelfs de interesse om beslissingen te blijven nemen, nemen overhaaste en impulsieve beslissingen of bevriezen zelfs, geven het op en "laten het aan het lot over". Dit wordt " beslissingsmoeheid " genoemd.

Psychologen zijn het erover eens dat "randomiserende middelen" zoals dobbelstenen daadwerkelijk kunnen helpen. Met een aantal wetenschappelijk bewezen basisregels en randvoorwaarden kan het gebruik van muntworpen of dobbelsteenworpen om beslissingen te "delegeren" beslissingsmoeheid verminderen en zelfs gunstig zijn voor de geestelijke gezondheid.

Regelmatige dobbelsteengooiers zijn het erover eens. Ervaren DND-spelers , die constant dobbelstenen gebruiken, zeggen dat er drie redenen zijn waarom we dobbelen:

• Rekwisieten : wanneer de daadwerkelijke resultaten er niet zoveel toe doen of je ambivalent bent over even acceptabele opties. Zoals welke thee je 's ochtends zet .

• Prompts : voor inspiratie en inzichten in een veilige speelomgeving. Deze stellen je in staat om nieuwe dingen uit te proberen of een nieuw, vernieuwend perspectief te verkennen zonder je er in realtime volledig aan te binden.

• Disclaims : de beslissing delegeren of er afstand van nemen. Met andere woorden: niet beslissen, maar vertrouwen op de universaliteit van willekeur om voor jou te beslissen.

De dobbelstenen houden de mensen op afstand van de beslissing. Leraren gebruiken dobbelstenen om leerlingen te helpen conflicten bij groepsbesluitvorming te verminderen . Een moeder gebruikt deze dobbelsteentechniek om wekelijkse taken eerlijk aan gezinsleden toe te wijzen .

Ervaren dobbelsteenbeslissers die " dobbelsteenleven " beoefenen, merken ook dat het gezonde spanning, grilligheid en onvoorspelbaarheid aan hun leven kan toevoegen en hen kan bevrijden van saaie gewoontes en routines.

Klant Isaac Stone Simonelli, die de dobbelstenen een jaar lang gebruikte om zijn beslissingen over de hele wereld te sturen tijdens zijn reizen, ontdekte dat hij ze het meest gebruikte voor binaire beslissingen "binnen een bereik van 40-60% 'het maakt je niet uit' . Naarmate we dichter bij een 50-50-beslissing komen, waarbij elke optie evenveel geluk oplevert, wordt het steeds moeilijker om de "juiste" beslissing te nemen, en dat is waar de dobbelstenen een uitstekend hulpmiddel kunnen zijn." (Lees Isaacs verhaal >>>)

De belangrijkste basisregel die je eerst voor jezelf moet vaststellen, is: accepteer je de uitkomst van de dobbelstenen, wat er ook gebeurt? Met andere woorden, hoe serieus neem je deze worp?

Het is interessant hoe snel deze gedachtegang diep ingaat op de grootste mysteries van het leven.

Door de tijd heen geloofden de Ouden dat de uitkomst van de dobbelstenen een directe lijn was naar de wil van de goden . Het gebruik van dobbelstenen voor waarzeggerij werd astragalomantie genoemd. Dit stelde hen in staat om de bevooroordeelde constructie en ongelijkmatig gewogen zijden van primitieve dobbelstenen, zoals bikkels, niet alleen te tolereren, maar er ook betekenis in te vinden. Voor hen was wat de dobbelstenen zeiden wet.

Honderden jaren later waren dobbelstenen het onderwerp van debat tussen 's werelds grootste natuurkundigen, te beginnen met Spinoza. Albert Einstein was het eens met Spinoza en oneens met Niels Bohr toen hij zei dat " God onvermoeibaar dobbelt volgens wetten die hij zelf heeft vastgesteld ." Einstein geloofde in determinisme : dat er geen andere werelden hadden kunnen bestaan ​​en dat alles is zoals het kon en zou moeten zijn. Zoals hij het in 1932 verwoordde: "...Schopenhauers woorden: 'De mens kan doen wat hij wil, maar hij kan niet willen wat hij wil', vergezellen mij in alle situaties gedurende mijn hele leven."

De laatste tijd lijken kwantumfysici Einsteins ongelijk te hebben bewezen: wetenschappelijke experimenten tonen aan dat er in het heelal sprake is van vrije wil en willekeur .

Moderne dobbelsteenbeslissers zoals Bart Bussman van Less Wrong vinden troost in de willekeur:

Om nog een stap verder te gaan, zouden we kwantumdobbelstenen kunnen gebruiken. Als ik het goed begrijp, suggereert de veelwereldeninterpretatie van de kwantummechanica dat als we een kwantumdobbelsteen zouden gebruiken voor onze beslissingen, elke worp met de dobbelsteen meerdere universums creëert waarin elke mogelijke uitkomst werkelijkheid wordt. Dit betekent dat elke optie die we overwegen bij het gooien van de dobbelsteen in een zesde van de universums wordt uitgevoerd, wat ons gemoedsrust geeft in de wetenschap dat alle mogelijkheden zijn verkend. … Hoewel het concept van kans vanuit jouw universum nog steeds een rol speelt, geeft het idee me een gevoel van kracht, omdat elke optie de kans heeft gekregen om zich in een groot deel van de andere universums te ontvouwen.

Of je nu gelooft in willekeur of determinisme, psychologen zeggen tegenwoordig dat je voor gezonde besluitvorming met dobbelstenen de dobbelstenen moet beschouwen als katalysatoren voor de beslissing, en niet als een vastgelegde uitkomst.

Door de mogelijkheid te behouden om af te wijken van de uitkomsten van de dobbelstenen, versnelt u het besluitvormingsproces en kunt u beslissingsproblemen met meer vertrouwen overwinnen.

Sommige mensen leggen zich volledig neer bij de uitkomst van de dobbelstenen, zelfs bij slecht doordachte keuzes, met hilarische gevolgen, zoals in de cultklassieker The Dice Man of het personage Sheldon in The Big Bang Theory.

Om het hulpmiddel goed te kunnen gebruiken, is het volgens psychologen belangrijk om, net als wereldreiziger en dobbelsteenwerper Isaac Simonelli , je gedachten en gevoelens na de worp te observeren en jezelf toestemming te geven om de uitkomst op basis van je reactie te verwerpen.

Sommigen geloven dat deze emotionele reactie op de uitkomst een lifehack is om je onderbewustzijn of wil te onthullen.

Als je een worp afwijst, kun je doorgaan met de helderheid die je onderbewustzijn je heeft onthuld, of je kunt je opties opnieuw onderzoeken en opnieuw gooien!

Het proces van het nemen van beslissingen met behulp van dobbelstenen is vergelijkbaar met modern medisch advies om beslissingsmoeheid te verminderen:

1. Maak een lijst van de opties

2. Wijs de opties toe aan de uitkomsten van de dobbelsteenworp

3. Delegeer de beslissing: gooi de dobbelstenen!

Dit lijkt soms misschien eenvoudig. Kies om te beginnen alleen opties die realistisch mogelijk zijn als je ervoor zou kiezen.

Typische besluitvormingsheuristieken zouden inhouden dat er een keuze wordt gemaakt uit opties die vooraf zijn ‘gefilterd’ op basis van bepaalde criteria, zoals budget of locatie.

Echter: sommigen zeggen dat je, voor de spanning, minstens één optie moet opnemen die je niet bevalt.

Anderen zeggen dat het net zo belangrijk is om minstens één optie te hebben die speels of frivool is, om je nieuwsgierigheid te bevredigen of om nieuwe dingen uit te proberen.

Moet je een paar "riskante" opties toevoegen – of niet? Maak je van je dobbelstenenworp een echte gok? (Dit is makkelijker te doen als je bereid bent de uitkomst te verwerpen!)

Als je bijvoorbeeld moet kiezen tussen hotels tijdens een reis, kun je kiezen uit hotels in het stadscentrum met een bepaald budget. Maar een riskantere – en leukere – optielijst zou een luxe hotel kunnen zijn dat net boven je budget ligt, maar waar je wel flink wat geld aan uitgeeft, of een goedkoop hostel in een artistieke, opkomende buurt.