Excursie: De fietsen van Japan

Tijdens onze recente reis naar Japan kregen we een indruk van de algemene fietsscene in Japan. Ze werden meestal mamachari ("mama-wagens") genoemd en waren meestal goedkope, Nederlandse fietsen met lage instap en weinig versnellingen. Logisch, want dit waren vooral fietsen voor gebruik in de stad op vlakke wegen. Fietsenstalling was hier een groot probleem. Er waren fietsparkeergarages, fietsenstallingen met meerdere verdiepingen en door de stad verplicht gestelde fietsenstallingen. Interessant genoeg leek dit niet te komen doordat mensen zich zorgen maakten dat hun fietsen gestolen zouden worden, maar omdat ze gewoon een plek nodig hadden om de massa fietsen te stallen in een schaars aantal gedeelde ruimtes. Ik zag ongelooflijk mooie fietsen die helemaal niet op slot zaten, of nauwelijks meer dan een lukraak kabelslot. In één geval zag ik een nieuwe en prachtige fiets waarvan alleen het zadel met een kabelslot vastzat. Het was net een fietsparadijs, waar je je geen zorgen hoefde te maken dat er iets gestolen zou worden. De steden waren zo ongelooflijk dichtbevolkt en bebouwd dat er niet genoeg ruimte was voor alle gratis fietsparkeerplaatsen op straat die nodig zouden zijn – en die we in Portland als vanzelfsprekend beschouwen. Om het gebrek aan straatruimte in Kyoto op te vangen, had de stad zelfs verplichte betaalde fietsparkeerplaatsen ingevoerd in bepaalde populaire buurten, zoals in de buurt van de geishawijk Gion. Mensen waren er heel ordelijk mee! Fietsparkeerservice voor een winkelcentrum in het centrum van Kyoto Hoewel het weer in april vrij gematigd was, zagen we ook een trend van bepaalde fietsaccessoires die we in de Verenigde Staten niet zo vaak zien, zoals deze handwarmers op fietssturen. Hier is een knusse versie die we zagen in het hertenpark in Nara, net buiten Kyoto: Handgemaakte handwarmers op fietssturen, gezien in Nara, Japan Op een mooie zondag huurden we fietsen en maakten een ontspannen fietstochtje door Kyoto langs de rivier en fietspaden. Het is echt de beste manier om je door Kyoto te verplaatsen. Kyoto is net groot genoeg om niet beloopbaar te zijn, maar net klein genoeg dat openbaar vervoer overbodig leek. Hier zie je Geoff op zijn te kleine Japanse fiets (we kwamen erachter dat ze geen maten hebben die groot genoeg zijn voor ons, slungelige Amerikanen!). We hadden het geluk het einde van de kersenbloesem mee te maken: Op een zondagse rit langs een kersenbloesemfietspad in Kyoto Langs de rivier zagen we hordes jongeren met hun fietsen uitgespreid op bijpassende blauwe zeilen, pizza etend en muziek spelend. Wat een geweldige manier om een ​​zondag door te brengen: naar de rivier fietsen en je vrienden ontmoeten voor een picknick. Ook hier zijn er niet veel sluizen. Ze weten hoe het moet: Studenten verzamelen zich voor een picknick langs de rivier op een warme zondag in Kyoto Studenten verzamelen zich voor een picknick langs de rivier op een warme zondag in Kyoto Verder reizend naar Tokio zagen we meer variatie in de fietsen, zowel met een meer modieuze als met een meer utilitaire inslag. Hier is een echte gebruiksfiets die eruitziet alsof hij rechtstreeks uit Jiro Dreams of Sushi komt, een bakfiets op de wereldberoemde Tsukiji-vismarkt. Gebruiksfiets op de Tsukiji-vismarkt in Tokio Met een dichtere stad was er ook meer interessante fietsinfrastructuur. Deze specifieke hoek leek me wat overbebouwd en vreemd eenzijdig: Interessant verkeersremmend middel om fietsers te laten afstappen bij een kruispunt in Tokio Ik vond de stijl van de oversteekplaatsen voor fietsers mooi - wat een knappe heer op de fiets: Een fraai oversteekbord voor fietsers, vlakbij het treinstation van Kyoto In de hipsterwijk van Minato-ku zagen we mensen hun fiets persoonlijker maken. Dit leek een goed doe-het-zelfproject, een hergebruikt zadelhoesje van denim, hoewel ik het persoonlijk met Scotchguard zou inspuiten om het zadelhoesje effectief te maken tegen de regen: Zadelhoes van denim voor een fiets, voor een boetiek in Minato-ku, Tokio Ik zag eigenlijk meer gewone fietsers in Japan dan in Vietnam, maar het is zo'n praktische noodzaak om in de stad te wonen, dat de meeste fietsers niet al te veel aandacht besteden aan hun fiets. Dat is natuurlijk een enorme generalisatie, want in mijn volgende blogpost vertel ik over de mensen die we ontmoetten op de Tokyo Bicycle Swap Meet, en je ziet dat er gepassioneerde fietsers zijn die veel om hun fiets geven. -VSF